Dag 30 - Nieuwjaarsdag in Penang

Ondanks dat we laat naar bed gaan, worden we allebei vroeg wakker. Het guesthouse waar we in slapen doet me denken aan mijn huis op de Muntstraat: het is een prachtig monumentaal pand, met hoge plafonds, authentiek houten vloeren en hele dunne wanden. Tel daarbij op dat de authentiek houten vloer maar één laag is (alleen houten planken) en je kunt je voorstellen dat we last hebben van het geluid op straat en in het hostel, maar ook van het licht dat door de vloer omhoog (ja echt) schijnt. We hebben dus niet al te best geslapen, maar gelukkig hadden we ook geen grote plannen voor vandaag.

We ontbijten heerlijk in het hostel, en hangen dan een beetje rond tot een uur half 3 wanneer ik echt weer honger begin te krijgen. We besluiten wat te gaan eten in de shopping mall en tegelijkertijd een kijkje te gaan nemen hoe zo'n Maleisische shopping mall er nou eigenlijk uit ziet! We ploeteren een kwartier door 37 graden in de zon naar de shopping mall en stappen daar de airco in: wat een verademing!!! Helaas is in het winkelcentrum 90% gesloten vanwege het Chinees Nieuwjaar, daar had ik niet aan gedacht. Maar we wilden toch niet winkelen en zo hebben we alsnog kunnen zien hoe groots de shoppingmall eigenlijk is!

Ergens op de 6e verdieping kwamen we een klein etenstentje tegen waar het heerlijk rook! We vroegen wat het was en ze gaf aan dat het Kaya Balls waren: een soort van negerzoenvormige deegballen gevuld met iets. Nou, daar had ik wel zin in! Dus voor €0,70 kochten we er 10 met chocolade en ze waren heerlijk! Toen ze op waren beseften we ons dat we het echt koud hadden (een gekke realisatie, want het zal daar zo'n 21 graden zijn geweest en in Nederland betekent dit korte broek aan, hemd aan en genieten op het terras) en een museum te bezoeken. Geen idee wat het museum was, maar het was nummer 1 op TripAdvisor things to do, dus dan zal het vast wel goed komen ;-)

Eenmaal aangekomen bij het museum bleken we net op tijd voor de Engelse rondleiding en kwamen we erachter dat het een huis was van een rijke Chinese familie, die het huis had laten bouwen eind 19e eeuw. Een groot gedeelte van het huis was nog in originele staat, maar er was hier en daar wel wat gerenoveerd.

Onze gids, een Chinese Maleisiër met zo'n dik accent dat hij nauwelijks te verstaan is, begint te vertellen over het huis, dat volgens de fengshui richtlijnen is ingericht. Op een of andere manier voel je dit, het huis geeft heel veel rust af en ondanks alle prullaria en tierelantijnen voel ik me gelijk op m'n gemak. De rondleiding zelf duurt ongeveer een uur en geeft ons ontzettend veel inzicht in de Chinese cultuur en hoe zij jaren hebben geleefd. Een aantal interessante feitjes zijn blijven hangen en die wilde ik delen:

1. In het midden van het huis zat geen dak, dit betekent dat wanneer het regent de grond nat wordt (duh), maar dit zien de Chinezen als een goed teken: regen (of water) staat voor rijkdom

2. Aan het hoofd van de familie staat een man, die meerdere vrouwen kan hebben (tot wel zes vrouwen)!

3. De pater familias zit altijd aan het hoofd van de tafel in de eetkamer, tegenover de hoofdingang en aan beide zijden van de muren hangen spiegels: één met zicht op de zij-ingang, één met zicht op de trap naar boven.

4. Tijdens het diner mogen bedienden namelijk niet van boven naar beneden toe lopen, ook dit houdt de pater familias in de gaten.

5. Chinese meisjes komen niet buiten voordat ze getrouwd zijn.

6. Huwbare leeftijd voor deze meisjes? 13 jaar oud.

7. Tijdens de eerste 13 jaar van hun leven wordt van de meisjes geacht dat zij zich bezighouden met embroidery, ofwel borduren. Zij maken bijvoorbeeld pantoffeltjes, met geboorduurde patronen gemaakt van superkleine kraaltjes - ik denk dat ze 1 mm groot waren.

8. Chinese meisjes maken niet alleen schoentjes op deze manier, maar ook tassen en tafellopers. De tafellopers worden als bruidsschat gegeven aan de familie van de bruidegom, het geeft aan dat het meisje in staat is om een complexe, grote projecten aan kan die veel geduld vergen. Kun je voorstellen, in sommige van deze tafellopers zaten wel 500.000 kraaltjes!! Pff, moet er niet aan denken.

9. Zoals te verwachten is, werden deze Chinese meisjes uitgehuwelijkt. Ze hadden niet veel te zeggen over met wie zij moesten trouwen. Maar heel hun jonge leven stond in het teken van voorbereiding op het huwelijk.

10. Het huwelijk zelf draait om tradities en het tonen van rijkdom. De bediende van de echtgenoot komt een mand met cadeaus brengen: dit zijn voornamelijk juwelen die de bruid zal dragen tijdens het feest.

11. Tijdens het huwelijk wordt het stel zo op de foto gezet dat de rijkdom ten toon wordt gesteld: om deze reden zijn de handen van de vrouw altijd zichtbaar.

12. Hoe hoger de knot op haar hoofd, hoe rijker. Deze knotten werden namelijk los op het hoofd gespeld en zaten vol met allemaal juwelen en versiersels.

13. Tijdens het huwelijksfeest werd onder het bed een mand met een kip en een haan neergezet. Na de eerste nacht keek de familie dan vol spanning toe welke van de twee beesten onder het bed uit zou komen: als het een haan was zou het pasgetrouwde stel een jongen krijgen, komt de kip tevoorschijn dan krijgen ze een meisje. Komen ze allebei tegelijktijdig onder het bed vandaan? Tweeling! (Lol)

14. De families die toentertijd leefden maakten geen foto's van pasgeboren baby's, want het was het geloof dat dit de ziel van het kindje weg zou scheuren. In plaats daarvan kochten ze een porseleinen (westerse) pop die symbool stond voor de baby. Er stond in dat huis een hele kast vol ;-)

Naast de huwelijkstradities legde de gids ook nog het volgende uit:

15. De man die dit huis heeft gebouwd was een belangrijk man. Dat zag je aan de lengte van de ketting waarmee hij was afgebeeld op verscheidene schilderijen. Deze was namelijk erg lang! Wanneer een Chinese familie namelijk op bezoek gaat bij de keizer, dan moeten zij buigen tot hun ketting de grond raakt. Doordat deze ketting erg lang was, hoefden de mensen uit deze familie maar een korte buiging te maken. Anderen, met een korte ketting, moeten helemaal op hun knieën op de grond liggen om ervoor te zorgen dat hun ketting de grond raakt. Grappig hè?

16. Daarnaast had deze familie ook een eigen 'geheime' tempel laten bouwen aan het huis. Via de binnentuin kon je deze binnengaan. De tempel was nog helemaal in originele staat (niet was gerenoveerd), maar de gebruikte kleuren waren echt prachtig! In het midden van het altaar stonden allemaal gouden staven op planken onder elkaar. Elke plank staat symbool voor één generatie, en als iemand overlijdt wordt er een prachtig versierde gouden staaf bijgeplaatst.

17. Op het dak van de tempel was een soort van decor gebouwd, onze gids gaf aan dat dit een opera was. Deze is gebouwd voor de voorouders, zodat hun geesten vermaakt kunnen worden in "the after life".

18. De pater familias was een belangrijk man, en alleen wanneer je een bepaalde rang hebt behaald in China mag je in de tempel een afbeelding van een draak opnemen. Doe je dit terwijl je niet die specifieke rang of hoger hebt, dan kan dit letterlijk je kop kosten.

Er zijn vast nog een hele hoop andere interessante weetjes die ik ben vergeten, maar wij vonden de rondleiding allebei zo leuk! Het is zo gaaf om meer te leren over een cultuur waar wij allebei vrij onbekend mee zijn! Heel blij dat we naar dit museum zijn geweest, en ik hoop dat jullie deze weetjes ook interessant vonden (speciaal voor jullie T9!!!)

Na het museum hebben we honger! Sinds het ontbijt hebben we alleen de Kaya Balls gegeten, dus het is tijd voor een grote maaltijd. Door Sarah en Alex is ons op Koh Tao een restaurant in little India aangeraden: Sri ananda bahwan. Als we bij de toko aankomen, hebben we allebei onze bedenkingen. Het is er compleet verlaten en er staat een buffet met eten dat je zelf mag opscheppen. Ons is geleerd: alleen eten eten dat je bereid ziet worden, niets kant en klaar kopen! Maar, we besluiten Sarah en Alex te vertrouwen en lopen naar binnen. Het eten kost allemaal echt helemaal niets, dus vrolijk scheppen we een bord vol met allemaal vreemde gevormde etenswaren. Alles wat er lekker uitziet willen we proberen! En wat blijkt... Het is fantastisch! We wisten allebei niet dat Indiaas zo lekker kon zijn en de gekste dingen liggen op ons bord: gefrituurde bloemkool met een korst van kruiden, een soort van appelflap gevuld met tomaat en ui, een vlammetje achtig vleesgerecht, een deegbal die op een oliebol lijkt, een platte pannenkoek met heerlijke kruiden en daarnaast heerlijk gekruide, pittige rijst! Na ongeveer twee minuten bunkeren besluiten we een tweede bord vol te scheppen! We maken een aantal foto's van het eten voor Alex en Sarah en na het eten gaan we weer terug naar het hotel. Eigenlijk wilden we vanavond ook nog naar Penang Hill gaan, waar je een treintje kunt nemen naar een plek met prachtig uitzicht over de stad, maar we zijn allebei te moe. We lopen terug naar ons guesthouse en vallen dan met onze neus in de boter! Recht voor ons begint een optreden met een Chinese draak, waarbij twee jongens in één pak de meest acrobatische toeren uithalen op een platform hoog boven de grond. Ze worden begeleid door allerlei trommels en het geheel is één groot spektakel! Zo ontzettend vet om mee te maken. Die gasten zijn zo goed op elkaar ingespeeld, en het lijkt bijna alsof de draak echt leeft!! Wat een prachtige cultuur is dit toch. En dat geldt ook voor Georgetown in zijn algemeen, er leven hier zoveel verschillende culturen en geloven op een vredige manier samen: daar kunnen wij nog een voorbeeld aan nemen! In de straten om ons guesthouse heen zien we gebedshuizen van verschillende religies: kerken voor de christenen, Chinese tempels voor de Chinese boeddhisten, moskeeën voor de islamieten - echt geweldig!

Na het optreden met de Chinese draak gaan we terug naar ons guesthouse, en na een paar uur chillen besluiten we dat het tijd is om in onze eigen partystraat nog ergens een cocktail te drinken. Na de cocktail hebben we allebei behoefte aan een koud biertje, dus schuiven we op naar een tent waar het bier uit de tap komt en je de tweede gratis krijgt (alcohol is erg duur hier in Maleisië). Hier besluiten we een potje te gaan pesten, maar na tien rondjes heeft Stijn geen zin meer (het staat namelijk 10-2 voor mij) en gaan we een potje "shitheaden". Nadat ik nog twee keer win, besluiten we dat het zo wel genoeg is voor vanavond en gaan we lekker naar bed. Hopelijk slapen we beter vannacht!

(P.s. ik heb megaveel foto's gemaakt met mijn telefoon - speciaal voor het blog! Die zal ik morgen uploaden!)