Dag 18 – Chillen bij Mae Haad

Na onze inspanningen van gisteren gaan we het vandaag echt rustig aan doen. Marijke heeft via de facebook pagina “Backpackers in Azië” te horen gekregen dat het strand van Mae Haad op Koh Phangan een bezoekje waard is, dus dat gaan we vandaag doen. We stappen op onze scooter en scheuren langs de kust richting het Noorden van het eiland. Onderweg zien we het ene leuke barretje na het andere en besluiten we om er op de terugweg te stoppen. Nu willen we zo dicht mogelijk bij het strand, en het liefst aan het strand, gaan ontbijten.

Na 40 minuten rijden zien we dat we een strand te ver zijn gereden maar omdat we zo veel honger hebben besluiten we bij Haad Chaloklum te stoppen. Hier zien we een leuk tentje, The World’s End. Bij binnenkomst ziet Marijke taartjes in de vitrine staan en vraagt hoopvol: “Are those baby cheesecakes?” Deze vraag wordt met een grote glimlach beantwoord door een Australische dame: “Haha yes they are!” Het is duidelijk, hier gaan we ontbijten. Ik bestel een veggie breakfast wat bestaat uit toast, eieren, spinazie, bonen, en aardappeltjes. Marijke bestelt The World’s End hamburger en een baby cheese cake, maar vraagt of ze de cheese cake voor de hamburger mag hebben. De vrouw moet weer lachen en reageert: “Isn’t it wonderful to be an adult? You can have your dessert before your meal and that’s ok.” Marijke wordt een beetje rood maar is wel heel blij dat de cheese cake eraan komt.

Ze geniet van haar pre-dinner toetje, want het was al een tijdje geleden dat ze cheesecake had gegeten. Daarna komen onze ontbijtjes en het smaakt fantastisch! We balen een beetje dat we dit plekje niet eerder zijn tegen gekomen, want morgen gaan we richting Koh Tao, desalniettemin genieten we met volle teugen. Ondertussen hebben we gecheckt waar we de verkeerde afslag hebben genomen en rijden we na het ontbijt naar het strand. Eenmaal aangekomen wordt duidelijk waarom dit strand werd aangeraden. Mooi en helder blauw water, hoge bomen die zorgen voor schaduw,  wat reggae muziek op de achtergrond en de chille vibes zijn gelijk voelbaar. We droppen onze spullen en rennen de zee in. Na even zwemmen gaan we op onze handdoeken liggen en lekker lezen. Dit houden we een paar uur vol.

Uit het niets voelen we een paar druppels, huh?! Er vormen zich donkere wolken boven ons hoofd en de wind zet aan. We besluiten om alles in te pakken, naar de beach bar te lopen en daar te schuilen voor de regen. En we zijn geen moment te laat. Net als we gaan zitten barst het werkelijk los! Onze eerste tropische bui. Na een paar minuten is het weer droog en breekt de zon weer door. We blijven hangen tot de grond weer wat opgedroogd is en ondertussen bel ik Roel om hem te feliciteren met zijn 25e verjaardag! Via het videobellen kan ik zien dat ie lekker aan het zwembad ligt, uit te brakken van z’n feestje van de avond ervoor, mooi die technologie. Het gaat allemaal goed en hij vertelt dat hij waarschijnlijk begin maart/halverwege maart richting Nederland vertrekt, waardoor wij hem waarschijnlijk net mis gaan lopen :-( Ach ja, live today worry tomorrow (Roel’s motto naast good vibes only), we zien het wel!

Hierna gaan we ook maar richting huis, want ondanks dat de zon is gaan schijnen is de wind wel gebleven, wat is het toch zwaar hier. Onderweg komen we nog wel een leuk strandbarretje tegen, wat we op de heenweg ook al zagen, en hier willen we nog wel een cocktail drinken. We komen uit bij een soort van privé strand dat iets exclusiever is dan Mae Haad en net zo mooi. Beschut uit de wind zitten we aan het strand in de zon een cocktail te drinken en genieten we optimaal van onze vakantie! We zouden er nog wel een paar willen drinken maar dat is niet verantwoord dus pakken we de scooter en gaan terug naar het resort. Op de terugweg halen we de was op die we de dag ervoor hadden afgegeven. Alles is weer schoon en keurig netjes opgevouwen, top! Als we net thuis zijn begint het weer te regenen, mazzel! De rest van de middag chillen we lekker in ons hutje.

’s Avonds gaan we weer naar de food market, jeej! We hebben geleerd van de avond ervoor en bestellen nu een kleine maaltijd zodat we zoveel mogelijk kleine dingetjes kunnen proeven bij de verschillende kraampjes. Dit plan werkt goed, en na onze heerlijke Thais maaltijd eten we samen nog een wafel met banaan en nutella, en kopen we een paar cakejes bij een kraampje voor op de boot. Daarna gaan we terug naar het hotel om een paar potjes te poolen, waar natuurlijk weer het personeel elke stoot volgt. Gelukkig zijn we een stuk beter dan de vorige keer en het gaat best aardig. Na drie potjes stoppen we en gaan we slapen en vinden we het jammer dat we Koh Phangan gaan verlaten omdat we elke dag weer nieuwe leuke plekjes ontdekken, maar aan de andere kant zijn we ook heel benieuwd naar Koh Tao en kijken we er heel erg naar uit om ons PADI te gaan halen!