Dag 47 – De Cameron Highlands in vogelvlucht

Na een koude nacht worden we heerlijk uitgerust wakker in de Native Guesthouse. Omdat de Cameron Highlands op 1500 meter hoogte ligt, wordt het hier vooral ’s nachts erg koud en vochtig. Dit kunnen jullie je waarschijnlijk niet voorstellen, maar voor ons is het heel erg fijn om het weer een keer een nacht ‘koud’ te hebben.

We worden om 7 uur wakker van de wekker, want we hebben de avond ervoor een halve dag toer geboekt bij een Indiër. Hierbij vertrekken we om half 9 vanuit het stadje Tanah Rata en gaan we in rap tempo een aantal van de hoogtepunten van de Cameron Highlands bezoeken. Eerst moeten we natuurlijk wel even ontbijten, en dit doen we bij de populairste tent van Tanah Rata: een Indisch restaurant Sri Brinchang. Stijn ontbijt met fried noodles en kip, en ik bestel een lokaal gerecht: roti chanai met banaan (dit is een soort dunne pannenkoek). Het ontbijt is heerlijk en we hebben veel zin om de omgeving te gaan verkennen, vanuit de bus hebben we al het één en ander gezien dus het gaat vast prachtig worden!

Als we bij het pick-up point aankomen, staat er een heel oud, krakkemikkerig busje op ons te wachten. Al weten we na 1,5e maand Azië: uiterlijk zegt niet altijd alles over de kwaliteit van iets. Helaas blijkt dit keer het uiterlijk wel de kwaliteit van het busje te verraden: de schakelbak is compleet naar zijn grootje. De chauffeur krijgt hem niet in zijn één, en het duurt zeker vijf minuten voordat we de weg opdraaien. Dit gaat leuk worden. In het busje blijkt dat de Chinese chauffeur een vrolijke vent is, die (gelukkig) goed kan rijden en vloeiend Engels spreekt. Hij vertelt ons dat onze eerste stop de Berg Brinchang is, met een uitzichtpunt op 2305 meter boven zeeniveau. Hij leidt ons – met een busje dat regelmatig niet in zijn één wilt – een half uur lang hele steile, smalle bergweggetjes op en eenmaal boven loopt hij met ons mee naar de top. Onderweg verteld hij over de verschillende genezende planten die je hier vindt, en over de ‘mossy forrest’ die te vinden is op de bergwand van de Brinchang. Omdat de berg zo hoog is, is de vochtigheidsgraad ook erg hoog – hierdoor groeit er erg veel mos, want dat floreert in zo’n vochtig klimaat. Na het bezoeken van de top van de berg, doen we een kleine hike door de mossy forrest (zo’n half uur) en springen we weer in ons krakkemikkerig busje (waarvan blijkt dat de achteruit het niet doet, leuke uitdaging met parkeren ;-)).

Na de Brinchang en de mossy forrest is onze volgende stop een aardbeienboerderij. Er worden hier overal aardbeien geteeld, waarvan blijkt dat de stekjes uit Nederland komen! Echte Hollandse aardbeien dus, hier in Maleisië. De aardbeienboerderij is leuk om te zien, we krijgen een schaartje en een mandje en mogen zelf aardbeien knippen. Het is wel geinig om te doen, maar ze smaken voor geen meter. Met een halve kilo aardbeien verlaten we uiteindelijk deze locatie en gaan we door naar de volgende plek: de butterfly farm. Hier zien we, je raadt het al, heel veel vlinders – en vooral hele grote vlinders! Ze zijn erg mooi! Maar naast de vlinders zien we ook hele grote dikke padden, wandelende takken, krekels (zo’n 10 cm groot), een insect dat eruit ziet als een blaadje, schorpioenen, slangen, konijnen, kippen, kalkoenen en nog veel meer. Daarnaast was er ook een ‘insectenhutje’ waarin ze de grootste torren, spinnen en andere enge beesten dood tentoonstelden. Yuk! Het idee dat dit hier allemaal vrij rondkruipt, is wel een beetje eng. Gelukkig komen ze alleen voor diep in de jungle.

Na de butterfly farm gaan we door naar een theeplantage, waar we een beetje door de velden heenlopen en een kopje thee drinken. De toer heeft wat ons betreft nu wel lang genoeg geduurd, maar gelukkig worden we al snel opgepikt en weer afgezet in het centrum van Tanah Rata. Tijd om te lunchen! We hebben goede verhalen gehoord over ‘Lord’s café’ – een tentje met de goedkoopste scones van heel Cameron Highlands. Wel gaaf om te merken hoeveel van Engelse invloed je hier nog ziet; wij hadden nooit verwacht scones te eten in Maleisië, maar ze waren heerlijk! Hierna gaan we terug naar het hostel en doen we in de middag niet veel meer, een beetje werken aan het blog en lezen.

Voor het avondeten dalen we onze berg weer af en zoeken we een ander Indisch tentje op dat werd aangeraden door de eigenaar, hier bestellen we een Guinness en twee porties Naan brood: één met kaas en één met knoflook. Hierna lopen we nog een beetje rond door het stadje en gaan we terug naar het hostel, waar we de avond doorbrengen met andere gasten bij het kampvuur – een geslaagde dag in de Cameron Highland!

Maar, vanwege onze deadline van 8 maart besluiten we om de dag erna door te gaan richting Ipoh, alvast op weg naar ons resort!