Dag 52 - Een vroeg begin en een rustig einde

10 maart 2018 - Kuala Lumpur, Maleisië

Om half 5 word ik wakker en zie ik dat Marijke ook wakker ligt. We snappen het niet maar kunnen beiden niet meer in slaap vallen. Om 6 uur ben ik er klaar mee en sta ik op. Ik schenk een kop koffie in en ga wat lezen en met John's katten spelen. Ginger, de roodharige kater, is heel energiek en ook een beetje gek, wat me doet denken aan een andere roodharige die hopelijk weer de slaap gevat heeft.

Om 7 uur komt John naar beneden en praten we wat over de katten, Engeland, zijn oude huis, en voetbal. Als Marijke naar beneden komt is het alweer half 9 en gaan we ontbijten. We scoren een lekkere Mee Goreng en bestellen daarna een Grab om ons naar het busstation te brengen. We bedanken John opnieuw voor alles en beloven dat wanneer we weer naar Ipoh komen we zeker even hoi komen zeggen.

Om half 11 zijn we op het busstation, ruim op tijd voor onze bus die om 11 uur zou moeten vertrekken, en om half 12 weg rijd. De rit verloopt soepel en gaat snel voorbij. Voor we het weten zien we het ene flatgebouw na het andere voorbij komen en zijn we in Kuala Lumpur! We kijken onze ogen uit, nu al, terwijl we alleen nog de suburbs hebben gezien. Om 14 uur worden we bij de bus terminal afgezet en lopen we naar de metro toe. Blijkbaar loopt er vanaf dit station een directe lijn naar de halte dichtbij onze Airbnb, nice!! Gelukkig loopt deze metrolijn boven de grond en kunnen we het centrum van Kuala Lumpur bezichtigen. Wat we zien is een immense wereldstad! Veel luxer en schoner dan Bangkok met gigantische hotels en kantoor gebouwen.

Na 20 minuten komen we aan bij onze halte, Putra World Trade Center (PWTC). Hier ligt een winkelcentrum (één van de vele in Kuala Lumpur) waar we doorheen moeten voor we bij ons appartementencomplex zijn. Ondertussen hebben we honger gekregen en omdat we gisteren geen hamburger hebben kunnen eten craven we er nog steeds naar. Waar kan je hamburgers eten? Bij de McDonald's, en dat is iets waar we best zin in hebben! Het eten in Maleisië is heerlijk, dat staat vast. Maar af en toe verlang je naar een berg vies vet vreten en dan is de McDonald's the place to be. Dus op zoek! Het winkelcentrum is groot, ongeveer drie keer zo groot als winkelcentrum Overvecht maar dan verdeeld over 6 verdiepingen. Hierdoor verwachten we dat er wel een McDonald's zit maar worden we teleurgesteld. We moeten genoegen nemen met de Burger King, wat net zoiets is als een cola bestellen en een pepsi voorgeschoteld krijgen: ik accepteer het, maar het is niet hetgeen mijn hart begeerd. We twijfelen nog even of we niet moeten eten na het inchecken maar onze maag wint het van het verstand.

Na de maaltijd, niet geheel voldaan zoals alleen de McDonald's dat zou kunnen, gaan we op zoek naar het appartementencomplex Regalia Residences. Het staat overal aangegeven en bevindt zich op nog geen 3 minuten lopen vanaf het winkelcentrum. We melden ons aan bij de bewaker en worden naar de lift geleid die ons naar de 10e verdieping brengt. Daar vinden we de deur naar ons appartement en naast de deur hangt een kastje met een cijferslot. De combinatie heeft Marijke binnengekregen via Airbnb en als het kastje open gaat vinden we, tadaaa, de sleutel!! Het was net een speurtocht ;p

Als we de deur openen zien we een ruim appartement dat van alle gemakken is voorzien! Een badkamer, slaapkamer, woonkamer, een fornuis en een wasmachine, heel fijn! We hebben een hele berg vuile was dus zetten de wasmachine gelijk aan het werk. Daarna sturen we Arthur, Marijke's collega, een berichtje om 's avonds te ontmoeten. Vervolgens storten we neer op de bank.

Rond een uur of 18 genieten we nog steeds van de voordelen van het appartement door lekker te chillen op de bank en Netflix aan te zetten. We hebben dit best gemist. Niet het tv kijken, maar een vast plekje voorzien van alle gemakken en wat we voor even thuis kunnen noemen. We hebben in de afgelopen zes dagen namelijk vijf keer gewisseld van accommodatie en zijn blij dat we nu drie nachten hier zitten. Eigenlijk willen we gelijk een paar nachten bij boeken maar besluiten de eerste nacht af te wachten.

Als Marijke even op bed gaat liggen lezen voelt ze gelijk dat er een kuil in het bed zit en als we de matras optillen zien we dat de middenbalk gebroken is, damn! Hier hebben we nu echt geen zin in maar nemen gelijk contact op met de verhuurder om dit op te lossen. Hij komt 's avonds langs en kan ons op dit moment geen ander appartement aanbieden omdat alles vol zit maar we kunnen met 50% korting in zijn appartement verblijven. Op dat moment had Marijke al een op het matras gelegen (door het op de grond te leggen) en dat lag prima dus accepteren we zijn voorstel.

Ondertussen merken we allebei dat we ontzettend moe zijn en voelen we er niet veel voor om nog de deur uit te gaan. Toch willen we graag Arthur zien en willen niet onbeleefd zijn dus vragen we hem hoe laat hij wilt afspreken. Gelukkig zit hij in hetzelfde schuitje. Hij heeft net zijn eerste week in Kuala Lumpur achter de rug en is op zijn eerste vrije dag de hele dag op stap geweest dus is ook bekaf en hij vraagt of we morgen naar zijn appartement willen komen. Dit klinkt ons als muziek in de oren!

Als avondeten halen we wat noodles en eieren, kijken nog een aflevering van An Idiot Abroad en gaan dan slapen. De eerste indruk van Kuala Lumpur is goed en we kunnen beiden niet wachten om de stad verder te verkennen. Ook kijken we uit naar morgen door een berichtje van Arthur: PS neem je zwemspullen mee!

Foto’s