Dag 64 - Hanoi verkennen!
22 maart 2018 - Hanoi, Vietnam
We hebben allebei prima geslapen in het Traveller House, mede dankzij de vele biertjes. Met een lichte kater en honger worden we wakker dus gaan we richting het restaurant voor het ontbijt. Daar staat een vriendelijke Vietnamees ons op te wachten en vraagt hoeveel eieren we willen en hoe we ze bereid willen hebben, heerlijk! De rest van het ontbijt bestaat uit broodjes, vers fruit en pannenkoeken, ook allemaal top! Na het ontbijt gaan we langs Thomas om een bus naar Sapa te boeken. We hebben namelijk nog ruim een week voordat Dick aan komt en we willen die tijd gebruiken om het Noorden van Vietnam te verkennen. Thomas boekt voor 22 dollar per persoon een retour bus waarvan de retour datum nog niet vast staat. Niet veel later lopen we, ontzettend blij met onze keuze, het hotel uit en gaan we Hanoi verkennen.
De georganiseerde chaos van gisteren is een stuk minder, maar alsnog bruist het in Hanoi. Overal zitten mensen voor hun kraampje om vanalles te verkopen, of zitten mensen op kleine krukjes voor een koffietentje te chillen. Ondertussen horen we het gezellige getoeter van de passerende scooters en genieten we van deze nieuwe wereld. We lopen een rondje door het Old Quarter en gaan daarna richting een smoothie bar die Marijke gevonden heeft. Marijke heeft deze bar uitgezocht omdat de eigenaresse bezig is met sparen voor een trip naar Australië en daar willen we graag aan bijdragen. Met twee heerlijke smoothies op zak lopen we naar het volgende interessante tentje. Roel heeft ons aangeraden om een broodje bij Banh Mi 25 te halen, dus zo gezegd zo gedaan. Niet veel later genieten we allebei van een verrukkelijke lunch!
Daarna gaan we richting de Hoa Lo gevangenis, ook bekend als Hanoi-Hilton. Hier werden, ten tijde van de Franse onderdrukking, Vietnamese aanhangers van het communisme opgesloten, gemarteld en soms geëxecuteerd. Naast de horror verhalen zijn er ook een aantal 'helden' verhalen. Er zijn namelijk meerdere malen gevangenen ontsnapt met als hoogtepunt een ontsnappingspoging door het riool waar gedurende een maand meer dan 70 gedetineerden zijn ontsnapt.
Vanaf 1954 werd de gevangenis gesloten en alleen nog gebruikt voor educatie doeleinden. Hier kwam verandering in door de Vietnamese oorlog. In 1966 werd een Amerikaans vliegtuig neergehaald en de piloot werd gevangen genomen en geplaatst in Hoa Lo. Over de loop van de jaren kwamen daar nog 17 Amerikaanse piloten bij, onder wie John McCain, presidentskandidaat in 2008. Volgens de verhalen in de gevangenis hadden de Amerikaanse gevangenen het goed, zelfs zo goed dat ze de naam van de gevangenis omdoopten tot Hanoi-Hilton. De Amerikanen hadden bewegingsvrijheid, speelden spelletjes, kregen sigaretten van de bewakers, en kregen zelfs alle benodigdheden (eten, kerstboom, versieringen) voor een gezellige kerst. Het klinkt allemaal erg rooskleurig, en het is maar de vraag of het ook allemaal waar is, maar op de foto's zien de Amerikanen er niet uit alsof ze ondervoed, gemarteld werden, onhygiënisch, of ongelukkig waren. Ook op het moment van de vrijlating zien alle Amerikanen er hetzelfde uit als op de foto's toen ze de gevangenis binnen kwamen, dus is het de vraag welke verhaal lijn er nou klopt, die van de Vietnamese of de Amerikaanse regering. Na de oorlog zijn er veel Amerikaanse piloten terug gegaan naar Vietnam, waaronder iemand als werknemer van de Amerikaanse ambassade. Wij vonden het erg interessant en besluiten om samen met Dick het oorlogsmuseim in Hanoi te gaan bezoeken.
Na het bezoek aan de gevangenis lopen we naar het Hoan Kiem meer, een groot meer middenin de stad. We zien een hotel met daarop een rooftop bar en besluiten daar een cocktail te drinken. Boven op het Apricot Hotel is het wel wat frisser. Het is 'maar' 25 graden in Hanoi en hierboven staat best een stevig windje. Dit is nogal een verschil na vijf weken Maleisië waar het eigenlijk niet kouder is geweest dan 30 graden. We moeten even acclimatiseren maar dat komt vanzelf goed. Met een cocktail in de hand genieten we van het uitzicht over Hanoi, wat zo anders is dan Kuala Lumpur. In KL waren overal grote flatgebouwen en waren er veel rijtjeshuizen maar in Hanoi hebben de meeste gebouwen niet meer dan vijf verdiepingen en is elk huis weer anders. Toch voelen we ons hier helemaal thuis, wat we ook in KL hadden.
Na de cocktails lopen we langs het meer terug naar ons hotel en gaan we even chillen voor we richting de Beer Street gaan. Terug op de Beer Street heerst weer dezelfde gezelligheid als gisteren. Overal wordt geprobeerd ons naar binnen te lokken maar we besluiten om terug te gaan naar hetzelfde restaurant omdat ze daar Crystal Tiger Beer verkopen, lekker!
Rond een uur of 22 zijn we terug in ons hotel en zijn we allebei bekaf. We gaan snel slapen want morgen gaan we naar de volgende locatie in Vietnam, Sapa!
De georganiseerde chaos van gisteren is een stuk minder, maar alsnog bruist het in Hanoi. Overal zitten mensen voor hun kraampje om vanalles te verkopen, of zitten mensen op kleine krukjes voor een koffietentje te chillen. Ondertussen horen we het gezellige getoeter van de passerende scooters en genieten we van deze nieuwe wereld. We lopen een rondje door het Old Quarter en gaan daarna richting een smoothie bar die Marijke gevonden heeft. Marijke heeft deze bar uitgezocht omdat de eigenaresse bezig is met sparen voor een trip naar Australië en daar willen we graag aan bijdragen. Met twee heerlijke smoothies op zak lopen we naar het volgende interessante tentje. Roel heeft ons aangeraden om een broodje bij Banh Mi 25 te halen, dus zo gezegd zo gedaan. Niet veel later genieten we allebei van een verrukkelijke lunch!
Daarna gaan we richting de Hoa Lo gevangenis, ook bekend als Hanoi-Hilton. Hier werden, ten tijde van de Franse onderdrukking, Vietnamese aanhangers van het communisme opgesloten, gemarteld en soms geëxecuteerd. Naast de horror verhalen zijn er ook een aantal 'helden' verhalen. Er zijn namelijk meerdere malen gevangenen ontsnapt met als hoogtepunt een ontsnappingspoging door het riool waar gedurende een maand meer dan 70 gedetineerden zijn ontsnapt.
Vanaf 1954 werd de gevangenis gesloten en alleen nog gebruikt voor educatie doeleinden. Hier kwam verandering in door de Vietnamese oorlog. In 1966 werd een Amerikaans vliegtuig neergehaald en de piloot werd gevangen genomen en geplaatst in Hoa Lo. Over de loop van de jaren kwamen daar nog 17 Amerikaanse piloten bij, onder wie John McCain, presidentskandidaat in 2008. Volgens de verhalen in de gevangenis hadden de Amerikaanse gevangenen het goed, zelfs zo goed dat ze de naam van de gevangenis omdoopten tot Hanoi-Hilton. De Amerikanen hadden bewegingsvrijheid, speelden spelletjes, kregen sigaretten van de bewakers, en kregen zelfs alle benodigdheden (eten, kerstboom, versieringen) voor een gezellige kerst. Het klinkt allemaal erg rooskleurig, en het is maar de vraag of het ook allemaal waar is, maar op de foto's zien de Amerikanen er niet uit alsof ze ondervoed, gemarteld werden, onhygiënisch, of ongelukkig waren. Ook op het moment van de vrijlating zien alle Amerikanen er hetzelfde uit als op de foto's toen ze de gevangenis binnen kwamen, dus is het de vraag welke verhaal lijn er nou klopt, die van de Vietnamese of de Amerikaanse regering. Na de oorlog zijn er veel Amerikaanse piloten terug gegaan naar Vietnam, waaronder iemand als werknemer van de Amerikaanse ambassade. Wij vonden het erg interessant en besluiten om samen met Dick het oorlogsmuseim in Hanoi te gaan bezoeken.
Na het bezoek aan de gevangenis lopen we naar het Hoan Kiem meer, een groot meer middenin de stad. We zien een hotel met daarop een rooftop bar en besluiten daar een cocktail te drinken. Boven op het Apricot Hotel is het wel wat frisser. Het is 'maar' 25 graden in Hanoi en hierboven staat best een stevig windje. Dit is nogal een verschil na vijf weken Maleisië waar het eigenlijk niet kouder is geweest dan 30 graden. We moeten even acclimatiseren maar dat komt vanzelf goed. Met een cocktail in de hand genieten we van het uitzicht over Hanoi, wat zo anders is dan Kuala Lumpur. In KL waren overal grote flatgebouwen en waren er veel rijtjeshuizen maar in Hanoi hebben de meeste gebouwen niet meer dan vijf verdiepingen en is elk huis weer anders. Toch voelen we ons hier helemaal thuis, wat we ook in KL hadden.
Na de cocktails lopen we langs het meer terug naar ons hotel en gaan we even chillen voor we richting de Beer Street gaan. Terug op de Beer Street heerst weer dezelfde gezelligheid als gisteren. Overal wordt geprobeerd ons naar binnen te lokken maar we besluiten om terug te gaan naar hetzelfde restaurant omdat ze daar Crystal Tiger Beer verkopen, lekker!
Rond een uur of 22 zijn we terug in ons hotel en zijn we allebei bekaf. We gaan snel slapen want morgen gaan we naar de volgende locatie in Vietnam, Sapa!
