Dag 74 - Aangekomen in Minh Ding, of was het Ninh Binh?
1 april 2018 - Ninh Binh, Vietnam
Na een nacht verrassend goed geslapen te hebben, komen we alledrie vrij uitgerust aan op het station in Ninh Binh. In de trein hebben we wat research gedaan over waar te ontbijten en we hebben een tentje gevonden op 1,5 km afstand. We besluiten dit stuk te lopen, en besluiten gelijktijdig dat dit ook de enige beweging zal zijn die we deze dag gaan hebben.
Aangekomen in het café, Tutu coffee genaamd, bestellen we een lekkere bak koffie, een broodje ei (lekkerste tot nu toe!) en een vers fruitsapje. Ik bestel een Vietnamese yoghurtpudding met zwarte rijst, en papa en Stijn kijken me aan alsof ik gek ben. Verrassend genoeg is het heerlijk! Minder verrassend is dat Stijn na één hapje proeven ongeveer de helft van het bakje leeg eet. Ach ja, als hij er maar van geniet!
We nemen de taxi naar onze homestay, waar we eigenlijk direct onze kamers in kunnen. Papa heeft een bamboehut met één van de mooiste uitzichten van Tam Coc (de rotsige streek in Ninh Binh die veel toeristen trekt). Stijn en ik slapen daarentegen in een grot, een hele vette ervaring! Hoewel het er nogal vochtig is, ziet de kamer er geweldig uit! Je slaapt lekkerlijk onder een gebergte van tientallen meters hoog! Van buiten ziet het huisje eruit als een Flintstones hut. Na het inchecken doen we het alledrie even rustig aan, en relaxen we wat in de zon.
Na de lunch in de homestay gaat het zo verder, want we hebben wel even genoeg gedaan en gezien, en zijn alledrie moe. Zeker na de twee gekke nachten in de trein. Papa besluit alvast wat foto's van de locatie te plaatsen op Facebook, maar weet niet goed hoe de plek heet waar we zijn. Gedeeld als locatie werd: Minh Ding, maar we zijn in Ninh Binh. Hier hebben we met zijn drieën uiteindelijk de grootste lol om, en we bedenken nog een paar goede missers; onder andere Ho Chi Mumu.
's Avonds hebben we geen van allen zin om nog ergens heen te gaan om te eten, dus eten we nog een keer bij de Tam Coc Homestay en laten we het bier rijkelijk vloeien! We vermaken ons door een planning te maken voor morgen, spelen na het eten nog een paar rondjes pool en dan gaan we slapen. Heerlijk weer zo'n relaxte dag!
Aangekomen in het café, Tutu coffee genaamd, bestellen we een lekkere bak koffie, een broodje ei (lekkerste tot nu toe!) en een vers fruitsapje. Ik bestel een Vietnamese yoghurtpudding met zwarte rijst, en papa en Stijn kijken me aan alsof ik gek ben. Verrassend genoeg is het heerlijk! Minder verrassend is dat Stijn na één hapje proeven ongeveer de helft van het bakje leeg eet. Ach ja, als hij er maar van geniet!
We nemen de taxi naar onze homestay, waar we eigenlijk direct onze kamers in kunnen. Papa heeft een bamboehut met één van de mooiste uitzichten van Tam Coc (de rotsige streek in Ninh Binh die veel toeristen trekt). Stijn en ik slapen daarentegen in een grot, een hele vette ervaring! Hoewel het er nogal vochtig is, ziet de kamer er geweldig uit! Je slaapt lekkerlijk onder een gebergte van tientallen meters hoog! Van buiten ziet het huisje eruit als een Flintstones hut. Na het inchecken doen we het alledrie even rustig aan, en relaxen we wat in de zon.
Na de lunch in de homestay gaat het zo verder, want we hebben wel even genoeg gedaan en gezien, en zijn alledrie moe. Zeker na de twee gekke nachten in de trein. Papa besluit alvast wat foto's van de locatie te plaatsen op Facebook, maar weet niet goed hoe de plek heet waar we zijn. Gedeeld als locatie werd: Minh Ding, maar we zijn in Ninh Binh. Hier hebben we met zijn drieën uiteindelijk de grootste lol om, en we bedenken nog een paar goede missers; onder andere Ho Chi Mumu.
's Avonds hebben we geen van allen zin om nog ergens heen te gaan om te eten, dus eten we nog een keer bij de Tam Coc Homestay en laten we het bier rijkelijk vloeien! We vermaken ons door een planning te maken voor morgen, spelen na het eten nog een paar rondjes pool en dan gaan we slapen. Heerlijk weer zo'n relaxte dag!
