Dag 82 - Vietnamees koken en een reünie met onze duikinstructeurs

9 april 2018 - Hoi An, Vietnam

Marijke en ik worden beiden uitgerust wakker en hebben heerlijk geslapen bij Louis Villa. We zijn wel vroeg wakker want vandaag gaan we een kookcursus doen! Hiervoor scoren we nog snel een ontbijtje bij Louis Villa. Ik een omelet, en Marijke een banana pancake wat een banana cake blijkt te zijn. Niettemin erg lekker!

Om 8 uur staan we klaar in de lobby want we worden bij ons hotel opgepikt. Iets na 8en komt er een busje aan rijden en stapt er een energieke vrolijke Vietnamees uit. Hij heet Kien en is de eigenaar van Eco Cooking Class. Eenmaal in de bus maken we kennis met onze mede-chefs en daarna gaan we richting een marktje. Tijdens de rondleiding over het marktje zien we weer varkenskoppen, kippenpoten, en heel veel vis (vooral gigantische stukken tonijn). Kien vertelt ons dat de markt elke dag om 5 uur ‘s ochtends open gaat en rond 11 uur weer sluit omdat de hitte niet goed is voor al het vlees en de vis – er is daar namelijk geen koeling. Alles wat je na 11 uur koopt, heeft grote korting… En het risico op een voedselvergiftiging.

Na de rondleiding gaan we terug naar de bus en door naar de boerderij van Kien. Hier gaan we eerst met ronde bootjes over een rivier varen en vissen we naar krabben. Het lukt ons om een mooie krab met paarse scharen te vangen. Een ander bootje vangt een krab met knaloranje scharen, heel apart. Verder doen we niks met Meneer Krabs en laten hem weer vrij in de rivier.

Daarna gaan we terug naar de boerderij en moeten we in een grote groep wortels, komkommer, knoflook, lenteui en puntpaprikas snijden. Voor het raspen en snijden van de wortels en komkommers krijgen we een handig snijmesje wat voor 1,000 dollar op de markt wordt verkocht grapt Kien. Na het snijden krijgen we te horen waar deze ingrediënten voor dienen. De wortels, komkommer en puntpaprikas dienen als inhoud van de springrolls. De knoflook en lenteui zijn voor de saus bij de spring rolls.

Vervolgens krijgen we te zien hoe de geoogste rijst van z'n jasje wordt ontdaan. Een pot vol met rijst wordt met een grote houten stamper constant geplet en tegen de randen aangeduwd waardoor de rijst zijn jasje verliest en daarna gereed is om te worden gekookt. Wij mogen het zelf ook proberen maar dit gaat nog niet zo gemakkelijk, terwijl Kien het met het grootste gemak uitvoerde.

Hierna gaan we weer verder koken en mogen we het sausje voor bij de springrolls maken. Dit bestaat uit vissaus, knoflook, lenteui, suiker, en hete pepers. Het is niet heel moeilijk om te maken omdat we alles al gesneden hebben. Alleen nog alles bij elkaar gooien en roeren. Daarna gaan we aan de slag met een aubergine. We moeten de schil van de gegrilde aubergine eraf halen en vervolgens de aubergine in drie stukken opdelen en open snijden. Hier komt later een sausje in. Interessant weetje over de vissaus, het enige dat je nodig hebt is 1 kilo suiker en 4 kilo sardientjes – dit laat je dan 12 maanden staan en het is klaar voor gebruik. Lekker hè?

Het koken wordt weer afgewisseld met een activiteit en nu krijgen we te zien hoe ze rijstmelk maken. In een gigantische soort van vijzel wordt rijst platgedrukt en onderin komt er rijstmelk uit. Deze melk wordt gebruikt om rijstpapier te maken. Ook hier laat Kien zien hoe ze met een soepele handeling de rijst platdrukken en zo melk krijgen.

Nu is het weer tijd om te gaan koken en gaan we Banh Xeo maken, een gefrituurde rijstpannekoek. Hiervoor gebruiken we heel veel olie. Eerst bakken we wat beef om vervolgens de pan te vullen met rijstmelk. Na een tijdje draaien we de pannekoek om en is ie aan één kant al lekker krokant geworden. Daarna moet de pannenkoek gevouwen worden en is de Banh Xeo klaar.

Bij de volgende activiteit moeten we onze eigen rijstpapier gaan maken. Dit gebeurt door het stomen van rijstmelk boven een pan met kokend water. Over de pan is een gaasje gespannen zodat de melk er niet doorheen valt. Een Vietnamees meisje, La, laat zien hoe het moet. Ook zij laat het er simpel uit zien. Dan mogen wij het proberen. Marijke gaat eerst en doet het werkelijk perfect, de beste tot dan toe! Daarna mag ik, en ik doe het iets minder maar alsnog niet verkeerd, phew. We hebben ons eigen rijstpapier gemaakt, jeej! Toch vertellen de koks ons dat het makkelijker is om de rijstpapieren gewoon in de winkel te kopen.

Na de rijstpapieren moeten we nog twee dingen koken. Het sausje voor over de aubergines en een paar gamba’s voor in de Banh Xeo. Het sausje voor de aubergine moet op hoog vuur worden gebakken en dit levert een vet filmpje van Marijke en mij die met hoge steek vlammen aan het koken zijn. Daarna moeten we nog even de gamba’s bakken en dan is het tijd om te gaan eten! We hebben zoveel gekookt, geen idee of we dit allemaal op krijgen. Challenge accepted! Het smaakt allemaal fantastisch en Marijke en ik zijn vooral blij dat we nu een paar gerechten kennen die we kunnen bestellen bij de Vietnamees. Na het eten krijgen we allemaal nog een cadeautje: het snijmesje van 1,000 dollar ;p

Tegen 15 uur zijn we weer thuis en gaan we even bij het zwembad chillen. We doen het even rustig aan want in de avond hebben we met Alex en Sarah afgesproken, onze duikinstructeur in Koh Tao en zijn vriendin (het meisje dat ons heeft overgehaald om bij Assava Diving Resort ons PADI te halen). Zij werken nu allebei bij een duikschool in Hoi An dus leuk om met ze af te spreken. Tegen half 5 gaan we richting de stad maar voordat we Alex en Sarah zien gaan we eerst Marijke’s nieuwe tasje ophalen! Ze kan niet wachten en fietst als een speer richting het winkeltje. Eenmaal aangekomen zit het Vietnamese vrouwtje al te wachten en ze zegt dat ze naar ons oude hotel had gebeld (Riverside Hamlet) omdat ze bang was dat we niet meer zouden komen, super lief! Ze haalt het tasje tevoorschijn en voor Marijke is het liefde op het eerste gezicht. Het tasje ziet er perfect uit! Precies zoals Marijke het zich had voorgesteld! Ze is er super blij mee en kan het vrouwtje niet genoeg bedanken. Helemaal blij met haar tasje gaan we naar de Dive Bar, waar Alex en Sarah op ons zitten te wachten.

Eenmaal bij de Dive Bar zien we ze gelijk zitten en het is eigenlijk gelijk gezellig. Zij zijn sinds een paar weken in Vietnam en vinden het lastig om overal aan t moeten wennen omdat ze, niet zoals in Thailand, naar veel verschillende winkels moeten om hun benodigdheden te halen en uit moeten zoeken welke winkels het beste zijn voor welke spullen. Alex noemt het ‘leven met een gebruiksaanwijzing’ maar ze wennen er al aan. Het werken bij deze duikschool bevalt ze beter dan in Koh Tao. Waar ze in Koh Tao per student werden betaald krijgen ze nu een vast salaris. Daarnaast is de dagindeling anders en is het ’s ochtends erg druk en hectisch, maar ’s middags gaan ze met z’n allen naar het strand van Cham Island en chillen ze vanaf 12 tot 16 en gaan daarna weer richting het vasteland. Beste een prima werkdag.

Na een paar uur kletsen krijgen we allemaal honger en gaan Alex en Sarah mee uit eten. Omdat Marijke en ik gisteren niet bij het restaurant Mix hebben kunnen eten stellen we voor om daar naartoe te gaan. Ook Alex en Sarah willen hier al een tijd naartoe maar het is er nooit van gekomen dus nu is een ideaal moment! Ondertussen zit Marijke al de hele avond blij met haar tasje op schoot ermee te spelen. Even ruiken, “oeeh dat leer ruikt zo lekker”, dan weer het ritsje open, “ja hier kan ik dit in doen”, en hem natuurlijk nog een keer aan ons showen. Ze ziet er zo schattig en blij uit, en het is haar van harte gegund!

Eenmaal bij Mix moeten we eventjes wachten, wat logisch is voor het nummer drie restaurant van Hoi An, maar binnen 5 minuten hebben ze een tafel voor vier personen. Als we gaan zitten zien we de ene na de andere meat platter voorbij komen en loopt het water in de mond. Ook zien we op het menu tzatziki staan en komen we erachter dat het een Grieks restaurant is wat de hoeveelheden vlees verklaard. Omdat de platen zo groot zijn besluiten Marijke en ik een plaat voor één persoon met z’n tweeën te bestellen. Wat we krijgen is een gigantische plaat vol met vlees, sausjes, friet, en groenten. De serveerster moet wel lachen dat we er één voor ons tweeën bestellen. Wij vragen waarom de platen zo groot zijn en zij antwoord heel droog: “Ze zijn gemaakt voor een Grieks persoon.” Ja tegen zulke wijsheid kunnen wij niks inbrengen. Het eten is wel erg goed en we zitten allemaal te smullen. Na het eten krijgen we nog een chocoladetoetje waar ik ook niet genoeg van kan krijgen. Heerlijk!

Als we allemaal klaar zijn en onze buiken rond staan van het eten gaan we nog een beetje door de straten struinen maar tegen 22en houden Marijke en ik het voor gezien. Het was heel leuk om Alex en Sarah weer te zien en we spreken nog een keer af. Helaas besluiten we ook om niet te gaan duiken in Hoi An. Vanwege de vele regen van de afgelopen dagen is het zicht onderwater heel slecht en verwachten ze dat het nog een week duurt voordat het een beetje te doen is. Jammer, maar dan gaan we het geld in andere leuke dingen investeren :) Wat een top dag was het vandaag! Maar we besluiten ook om het morgen wat rustiger aan te doen. Als het weer net zulk lekker weer is als vandaag gaan we naar het strand, jeej!

Foto’s

4 Reacties

  1. Marijke:
    26 april 2018
    Wat leuk dat van dat tasje Marijke!
  2. Lieneke:
    27 april 2018
    Die krabben vangen, dat klonk heel vet! En zelf rijstpapier maken lijkt me ook heel lastig, knap hoor! Hè wat is het toch leuk om zo weer even een paar dagen achter elkaar door te kunnen lezen, onze complimenten dat het na zoveel maanden schrijven nog steeds op dezelfde heerlijke toon geschreven wordt!
  3. Senja:
    27 april 2018
    Ben heeeel erg benieuwd naar t tasje Marijk!
  4. Senja:
    27 april 2018
    Ben heeeel erg benieuwd naar t tasje Marijk! Foto?