Dag 89 - Nog een tweede dagje touren

Als we vanochtend wakker worden, zijn we allebei een beetje verdrietig. Het grootste gedeelte van onze Cozy Nook groep vertrekt vandaag richting Mui Ne, en wij kunnen niet mee. We vliegen namelijk vanavond naar Ho Chi Minh City (Saigon), en gaan dan morgennacht door richting de Filipijnen.

Maar gelukkig kunnen we nog één laatste keer met de meesten ontbijten. Om 11 uur zeggen we gedag en stappen we samen met Carien op de scooter om nog een dagje te gaan toeren. Toen we gisteravond de scooters wilden inleveren, zagen we namelijk dat meer dan de helft van de tank nog vol zat. En aangezien we nog één dag over hebben in Da Lat, hebben we besloten om de scooters nog een dagje te houden. Carien dacht er hetzelfde over, dus vandaag gaan we de hoogtepunten in de omgeving bekijken waar we gisteren uiteindelijk niet meer aan toegekomen zijn.

We beginnen de ochtend met een tour naar de Flower Garden, één van de bekendste trekpleisters van Da Lat. In Da Lat zie je overal de mooiste bloemen namelijk, het staat bekend om zijn bloementeelt. Dit hebben we gisteren ook gezien tijdens het cruisen: overal tegen de bergen zie je kassen met bloemen. Het bloemenpark zelf is wel aardig, hier en daar heb je een aantal thema's. Zo heb je een Nederlands hoekje compleet met tulpen, klompen en een molen. Maar ook een hoekje waar je allerlei disneyfiguren kunt ontdekken. We zien Sneeuwwitje, de zeven dwergen en nog een aantal andere figuren. Daarnaast staat er de grootste fles wijn die ik ooit heb gezien! Helaas is hij leeg, maar ik wil er natuurlijk wel even mee op de foto ;-)

Na het bloemenpark springen we weer op de scooter en gaan we onderweg naar Linh Phuoc, ook wel bekend als de drakentempel. Twee meisjes in het hostel hebben ons verteld over deze tempel. Blijkbaar is een groot gedeelte van de versieringen gemaakt met gerecycled glas van bierflesjes. Onderweg zoeken we naar iets te eten, maar zonder succes. Dan maar met een lege maag de tempel en pagode bezoeken.

We zien de tempel al vanuit de verte, het zijn meerdere gebouwen, ontzettend kleurrijk! Stijn en ik zijn het erover eens dat dit wel eens de allermooiste tempel zou kunnen zijn die we ooit hebben bezocht. Overal zijn de muren ingelegd met stukjes glas of porselein, dit maakt een heel kleurrijk en vrolijk geheel. In de pagode kun je op elke verdieping een ander soort versiering verwachten, niet alleen in kleur, maar ook zie je verschillende dieren afgebeeld staan. We spotten hertjes, schildpadden, konijnen, slangen, vissen, en nog veel meer. Ook zien we een meterslange draak, die compleet bestaat uit bierflesjes! Echt heel erg gaaf.

Na de drakentempel springen we op de scooter en rijden we terug naar het hostel. Daar halen we een aantal heerlijke broodjes bij het bakkertje op de hoek en chillen we een uurtje. Hierna besluit ik dat ik toch nog wel heel graag met de gondel de berg op wil, het kost bijna niets en het uitzicht schijnt heel mooi te zijn. Nu we dan toch de scooters hebben, vind ik het zonde om er geen gebruik van te maken.

Het is zo'n 10 minuten rijden naar de gondel, maar als we hier aankomen, blijkt dat hij gesloten is. De reden wordt ons niet duidelijk, en ik baal er flink van. Want al vanaf het moment dat we Da Lat binnen reden, zeur ik tegen Stijn dat ik in de stoeltjeslift (al is het een bakje) omhoog wil. Een beetje teleurgesteld zoeven we terug en besluiten we de scooters in te leveren. Op de terugweg naar het hostel besluit Stijn dat hij zijn baard eraf wilt halen en bezorgt hij Carien een halve hartverzakking. Hij ziet er toch nog wel heel anders uit zo zonder baard ;-) Eenmaal terug in het hostel pakken we onze tassen, halen we wat broodjes als avondeten en lopen we richting de plek waar de shuttlebus vertrekt naar het vliegveld. We vliegen om half 10, maar willen voor de zekerheid om 6 uur klaar staan voor de shuttlebus. Je weet maar nooit wat er allemaal mis kan gaan. Helaas blijkt dat de Vietnamezen het zo hebben geregeld dat er exact twee uur van te voren een shuttlebus vertrekt naar het vliegveld, en aangezien Da Lat een klein vliegveldje is, is onze vlucht de enige die 's avonds nog vertrekt. Dit betekent dat we van 6 tot half 8 moeten wachten totdat we kunnen vertrekken. We spelen nog even met het idee om terug te lopen naar het hostel, maar dat is toch een kwartier lopen met backpacks op de rug: niet ideaal. Uiteindelijk gaan we in het restaurant zitten van het hotel waar de shuttlebus vertrekt en bestellen we een kopje koffie met Baileys. Zo wordt het wachten toch nog aangenaam ;-)

Eenmaal op het vliegveld checken we in en gaan we door de douane heen. Bij de gate blijkt al snel dat de vlucht vertraagd is: een uur vertraging deze keer. Zuchtend kijken we elkaar aan, want het gaat nog krap worden dan in Saigon. We hebben namelijk gevonden dat er een airport shuttle gaat van het vliegveld naar de stad, maar die rijdt tot half 1! Aangezien wij nu om half 11 vertrekken, landen we om half 12 en dan is het maar de vraag of we de bus nog gaan redden. We besluiten ons niet druk te maken hierover, want we kunnen altijd nog een taxi of Grab pakken.

Uiteindelijk worden we om 22:15 het vliegtuig ingelaten, het is het kleinste vliegtuig waar ik ooit in gezeten heb! Vier stoelen naast elkaar breed en maximaal 20 rijen lang. Het is zo klein dat de enige stawardes in het gangpad op een uitklapstoel tussen rij 1 moet zitten met het opstijgen. De vlucht is gelukkig prima en al om 23:15 beginnen we aan de landing in Saigon. Het ophalen van de bagage gaat ook heel snel, en als we op onze telefoon kijken zien we dat een Grab naar ons hotel maar 90.000 Dong kost. Ideaal! De bus zou namelijk 40.000 per persoon zijn, dus dan is de keuze snel gemaakt. Als we om half 1 in het Long hostel aankomen is alles donker, maar de receptionist zit lief op ons te wachten. Hij is speciaal op gebleven om ons welkom te heten en we krijgen snel de sleutel van onze kamer. Hier ploffen we neer op het bed en gaan we al vrij snel slapen.