Dag 98 – Touren op de scooter

25 april 2018 - El Nido, Filipijnen

Na een heerlijke nacht slapen in de airconditioning staan we rond 9 uur met tegenzin op om een nieuw hotel te vinden, het liefste zouden we lekker hier blijven, maar ook dit hotel is helemaal volgereserveerd aankomende week. Beneden bij de receptie vragen we of ze misschien een ander hotel aan kunnen raden, en dat kunnen ze. Verderop in de straat zit een hotel dat volgens de eigenaars ook erg leuk is. We lopen die kant op, maar eenmaal binnen blijkt dat deze ook vol is. Daar krijgen we een lijstje met drie andere hotels waarvan de eerste er erg leuk uitziet én een kamer vrij is! Helaas is het wel een driepersoonskamer en daardoor een stuk duurder, maar we zijn inmiddels vrij wanhopig en het ziet er leuk uit dus nemen we de kamer! Het voordeel is dat de kamer lekker ruim is en dat er voor de kamer een klein terrasje is waar we in de schaduw kunnen zitten. Daarnaast is het oude vrouwtje dat dit guest house runt heel aardig en schattig dus voor de komende paar nachten is La Soledad ons thuis! Blij en bezweet lopen we naar het bakkertje in de buurt, halen een paar broodjes en haasten ons terug naar het oude hotel om daar in de airco te ontbijten en om de tassen op te halen.

Daarna checken we uit, lopen we naar ons nieuwe hotel en checken we in! We brengen onze was weg en gaan dan heerlijk in de airco op bed zitten, haha. De mevrouw van de receptie vertelde ons dat het vanmorgen om 10 uur al 36 graden was en we kunnen merken dat het alleen maar erger wordt. We besluiten om het heetst van de dag door te brengen in de airco/in de schaduw voor ons appartementje en om 14 uur huren we een scooter om de omgeving te verkennen. Er zijn namelijk in de buurt een paar mooie watervallen met een hike van ongeveer 30 minuten. De watervallen van Nagkalit-Kalit verschillen in hoogte tussen de 7 en 14 meters en zelfs de hike ernaartoe schijnt mooi te zijn dus daar hebben we allebei best zin in. Eenmaal daar aangekomen gaan we op pad, samen met een vrouwelijke gids die ons de weg wijst door de jungle en een Finse gast die op het zelfde moment arriveerde als wij. (Volgens Stijn heette hij Yoho, maar volgens mij was het gewoon Johan, haha) We moeten ongeveer een half uur hiken door een wisselend landschap: het ene moment is het heel erg droog met een paar palmbomen, daarna lopen we door de rivier heen of ploeteren we door de jungle heen. Het is nog steeds HEET, maar het vooruitzicht van een grote waterval en koel water houdt ons allemaal op de been. Helaas blijkt dat, als we eenmaal aankomen, de grote waterval is opgedroogd omdat het nu hoogzomer is in de Filipijnen. In plaats daarvan heeft de gids ons meegenomen naar de tweede waterval, een miezerig stroompje van ongeveer 1,5 meter hoog. Een beetje een tegenvaller dus, maar gelukkig kun je op je billen zittend nog redelijk onder water komen en afkoelen! We brengen een half uurtje door bij de waterval, maar daarna hebben we het eigenlijk alle drie wel gezien en beginnen we aan de hike terug. Al met al een leuk uitje, al was het hiken dit keer leuker dan het eindpunt ;-)

Na de waterval springen Stijn en ik weer op de scooter en gaan we op weg naar Nacpan beach, schijnbaar het mooiste strand in de buurt van El Nido. We moeten de grote weg volgen en dan na drie kilometer zou er een afslag moeten zijn naar links richting het strand. Helaas, geen afslag te zien en ruim 8 kilometer verder stoppen we om even op de kaart te kijken of we echt wel de goede weg hebben genomen. Op maps.me blijkt er überhaupt geen weg te bestaan richting Nacpan beach, dus we beginnen ons zorgen te maken, maar we zijn geen opgevers dus draaien we om en gaan we opnieuw op zoek naar de afslag. Dan, na ongeveer 5 kilometer rijden, spot ik als navigator een heel smal bospaadje richting de kust. Zou dit het dan zijn? Verdere inspectie toont een compleet vervallen en gescheurd bord met de letters “NACPAN BEACH”. Yes! Het bospaadje gaat al snel over in een krakkemikkige brug met één brede plank waar je met je scooter overheen kunt. Ik zit zwetend achterop, met samengeknepen billetjes, maar Stijn gaat er als een echte pro overheen en we vervolgen onze “weg” naar het strand. “Weg” omdat het eigenlijk geen weg te noemen is, het is een breed uitgesleten zandpad met grote losse stenen en heel, heel veel kuilen. We doen ongeveer een half uur over vier kilometer, maar als we op Nacpan beach aankomen zien we gelijk dat het de rit waard was. We zien kilometers lang wit strand, azuurblauwe zee en een aantal gezellige beach bars met live muziek. We kiezen een plekje uit op het strand, midden in de zon en halen koude biertjes bij de beach bar. Hier blijven we tot een uur of half 6 als de zon onder begint te gaan. De ondergaande zon zou spectaculair moeten zijn op Nacpam beach, maar we durven het allebei niet goed aan om in het stikdonker de weg terug te rijden. Jammer! Maar volgens mij gaan we nog genoeg mooie zonsondergangen zien hier in de Filipijnen.

We rijden terug naar El Nido, nemen een douche om al het zand af te spoelen, leveren de scooter weer in en lopen door naar de nummer 2 eettent van El Nido: Altrov’é, een echte pizzeria. Stijn rent nog net niet huppelend voor me uit ;-) Eenmaal aangekomen blijkt de tent enorm vol te zitten en kunnen we aan één van de laatste tafeltjes plaatsnemen. We bestellen twee pizza’s (één met salami, en één met gerookte ham), en ze zijn goed joh! Eén van de lekkerste pizza’s die we tijdens onze reis gegeten hebben. Ik denk dat we hier nog wel een keertje gaan eten, haha. Na het eten lopen we op ons gemak terug naar het hotel, waarbij we de verschillende straatverkopers, proppers en mensen die ons in de tryke naar huis willen brengen van ons af moeten slaan. In het hotel drinken we nog een cola’tje en bespreken we wat we morgen willen gaan doen. El Nido staat namelijk bekend om de Island Hopping tours: je hebt tour A, B, C en D. Elke tour gaat naar verschillende eilandjes toe en heeft zijn eigen hoogtepunten. We hebben gehoord dat tour A en C het leukste zijn, waarbij je met tour A de mooiste eilanden ziet en tour C iets avontuurlijker is. We kiezen voor tour A, maar hebben allebei geen zin om dit morgen al te doen dus plannen we voor morgen lekker een dagje niets. Weltrusten!

Foto’s