Dag 1 - Van Amsterdam naar Bangkok

Aaaaahhh daar gaan we dan!! Na het zware verhuizen, tijdrovende schoonmaken, moeizame inpakken, en het paniekerige afronden van de laatste taken was het eindelijk zover: onze reis van 4 maanden door zuidoost Azië!! Om 14uur stonden onze ouders voor de deur om ons op te pikken en naar Schiphol te brengen. Tijdens het inpakken van de auto stonden we al te springen van ongeduld, wat een schijtweer is het in Nederland!! In de regen de auto ingepakt en snel vertrokken. Op Schiphol hebben we onze backpacks ingecheckt, en na een lekker bakkie afscheid genomen van onze ouders. Raar idee om ze de komende 4 maanden te moeten missen. Het gevoel van zenuwen en spanning wordt al aangevuld door heimwee. Toch lopen we weg en kan ik alleen maar denken aan de pinguïns van Madagascar: "just smile and wave boys, smile and wave." Het was rustig bij de douane en de paspoort controle dus konden we al snel door naar de gate. Daar aangekomen horen we vrij meteen dat het vliegtuig vertraging heeft vanwege de weersomstandigheden. Door de harde wind hebben vluchten vertraging opgelopen en zouden een aantal passagiers hun aansluitende vlucht missen. Voor ons des te meer reden om er zsm vandoor te gaan, voor 18 januari is code oranje voorspeld voor heel Nederland. Wanneer we onze plekken in het vliegtuig hebben gevonden begint het besef dat we echt weg gaan een beetje door te dringen, en wanneer we opstijgen kan het genieten beginnen. Hebben prima stoelen met een schermpje waarmee je de allernieuwste films kan kijken, maar ook gouwe ouwes zoals Indiana Jones; die 10 uur en 50 minuten gaan zo voorbij vliegen ^^. Helemaal wanneer de stewardessen vragen wat we willen drinken. We hebben nu pas tijd om goed te proosten op het behalen van mijn master en dat we eindelijk op vakantie gaan dus dat willen we wel vieren met een lekker drankje. Als dan blijkt dat gintonics en whisky colas allemaal bij de prijs inbegrepen zijn, laat maar komen! Zo vliegen de eerste paar uur voorbij en rond middernacht (NL tijd) proberen we wat te slapen. Dit gaat allemaal moeizamer dan verwacht en uiteindelijk pakken we tussen de 1,5 en 2 uur slaap voordat we landen.
We zijn er! Bangkok, 10 uur lokale tijd (4 uur in NL), is op dat moment al warm maar heee we gaan niet klagen! Het vliegveld is gigantisch en we weten niet precies waar we naartoe moeten voor ons visum. Na een beetje twijfelen en rondvragen, weten we waar we naartoe moeten en zijn we binnen no time door de paspoort controle. Tijdens het wachten op de bagage pinnen we 10,000 baht (ongeveer 270e) en informeren we welke bus we moeten nemen. Er vertrekt een bus direct naar Kho San Road, helemaal top want ons hotel ligt daar in de buurt! Met onze backpacks op onze rug en onze rugzakken op de buik gingen we als bepakte ezels op zoek naar de bus. Al snel vonden we een bus die in Nederland al jaren niet meer door de apk keuring zou komen, maar hier wel gewoon mag rijden. Voor 60 baht pp mogen we mee. In de bus is gelukkig airco! We hebben nog steeds warme kleren aan en het zweet stond ons op het voorhoofd dus dit was heel welkom! Als de bus vol is vertrekken we en komen we in aanraking met het chaotische verkeer van Thailand, waar de wegbewijzering meer richtlijnen zijn en elk stukje asfalt wordt gebruikt om zsm van A naar B te reizen, genieten! Ook denk ik dat elke Thaise motorrijder het goed zal doen in de MotoGP, het is bewonderenswaardig om te zien hoe hard ze rijden en overal kriskras tussendoor steken met het grootste gemak. De busrit duurt ongeveer 40 minuten en hierin zien we hoe het landschap plaats maakt voor de stad Bangkok. Het is allemaal zo immens, van de 6-baans wegen (volgens de witte strepen 5-baans ;-) ) tot de gigantische gebouwen, we kijken onze ogen uit. Als we steeds meer in het centrum komen zien we de befaamde Street food kraampjes opdoemen en vanwege de vermoeidheid hebben we gelijk zin om te eten. Maar, eerst naar het hotel om van kleren te wisselen. Als de bus stopt blijkt dat we 400 meter van ons hotel zitten, super!! Door een gezellig straatje dat parallel loopt aan Kho San Road lopen we naar ons hotel en worden links en rechts ingehaald door motoren, gelukkig letten zij goed op want wij als vol bepakte backpackers kunnen wel een "pas op, zwenkt uit" sticker gebruiken. Op de straat is het ook een heerlijke chaos. Overal mensen die beeldjes, luchtjes, shirts, en zelfs pakken verkopen: "Sir Sir, a suit for you?" "No thank you I don't need one" "If you don't need one, buy two" haha gvd, op m'n muil gegaan bij de eerste de beste verkoper, maar we weten wel gelijk hoe het gaat hier. We komen om half 1 aan bij het hotel en zouden pas om 2 uur in kunnen checken, maar gelukkig is dit geen probleem en krijgen we meteen de sleutels van onze kamer. Een prima kamer met brede bedden en airco, en uitzicht op de nummer 2 straat van Bangkok: Rambuttri Road. Als we onze backpacks afdoen gaan we even op bed liggen en na een paar tellen liggen we allebei in een diepe slaap. Ik schrik wakker en zet een wekker om 13 uur zodat we niet teveel slapen en geen last hebben van de jetlag. Bam, na een paar tellen ben ik weg. Om 13uur gaat de wekker en snooze, na 10 minuten, snooze, na 1p minuten, snooze. Dit gaat door tot 2uur waarna we onszelf verplichten om op te staan en de stad in te gaan. Eerst op zoek naar water, dan naar eten. Met een fles water in de hand vinden we al snel een Street food tentje met een rij, wat een goed teken is! Na 5 minuten eten we overheerlijke Pad Thai wat eigenlijk niet veel anders is dan gewokte groenten met ei en noodles, maar o zo lekker! Afrekenen voor deze maaltijd is in totaal 70 baht, nog geen 2 euro. Daarna lopen we verder en zien we een barbier. Vanwege het warme weer en de nu nog witte huid had ik al van tevoren besloten om mijn baard eraf te laten halen, maar het is alsnog zo spannend. Naja goed, pleister er in één ruk af en gewoon doen! Wanneer de eerste laag getrimd is schrik toch wel. Ik wist niet waarom maar werd overmand door emotie en wilde zsm weg. De jongen in de spiegel zag er, in mijn ogen, niet goed uit en ik kon toen niet plaatsen waarom, maar later wel. Op dat moment moest na A ook B worden gezegd want hiermee kon ik niet over straat. Dus hup, onder het mes. De kapster doet het heel zorgvuldig en voorzichtig en de scheerbeurt verloopt super. Als ik daarna opsta en in de spiegel kijk schrik ik weer maar meer van opluchting want nu ziet het er wel goed uit! Ik kijk Marijke aan en zij kijkt met grote ogen terug. (Wat is dit wennen!!) We bedanken de kapster, betalen 100 baht en gaan snel een pilsje drinken want we merken allebei dat het wel wat los heeft gemaakt. Na 10 jaar is mijn baard voor het eerst er volledig af en dat is raar. Marijke ziet een jongen die lijkt op het jochie uit de derde, en ik voel een babyhuid waar eerst haar zat. Met her biertje erbij vertel ik Marijke dat ik zo schrok van mezelf toen het grootste gedeelte getrimd was en mezelf misselijk voelde maar geen idee had waarom, en daarna op de één of andere manier opgelucht was. Marijke had precies hetzelfde, maar zij had wel een oplossing. Die korte haren stonden symbool voor mijn uiterlijk in de tijd van de chemo, waarin ik de haren die ik nog had koesterde. Dus niet zo vreemd dat er wat nare gevoelens zich verzamelden. Gelukkig maakt het biertje een hoop goed en konden we nadat de lucht geklaard was weer lachen. Na het pilsje zijn we bij het hotel gaan dineren, wat een beetje tegen viel na de heerlijke maaltijd van het Street food tentje. Maakt ook niet uit, weten we dat ook weer. Vervolgens nog een rondje over Kho San Road gelopen en dat was weer een gezellige chaos. Nu stonden er alleen wat meer food kraampjes wat onze keuze om bij het hotel te eten iets zuurder maakte. Na Kho San Road gingen we terug naar het hotel waar we zo goed als gelijk in slaap vielen. De eerste dag in Bangkok eindigde om half10, Maar wat we gezien hebben is veel belovend voor de komende 4 maanden!