Dag 2 – Co van Kessel & Buckets op Khao San Road

Toen we op onze tweede dag wakker werden (na bijna 12 uur geslapen te hebben… We zullen het wel nodig hebben gehad), waren we het er al snel over eens dat we de Co van Kessel fietstocht wilden gaan doen. Co van Kessel was een Belg die een aantal jaren terug een fietstocht voor toeristen heeft opgezet; hij is ontzettend bekend onder de Nederlandse en Vlaamse toeristen. Deze fietstocht was me door vier verschillende mensen aangeraden, dus dat kan niet tegenvallen!

En dat viel het ook niet. Na een tijd wikken en wegen hebben we besloten om de tocht van 5 uur te boeken, ten opzichte van de tocht van drie uur ging je hier namelijk ook nog een stuk met een long boat varen, en kreeg je een lunchmaaltijd bij een local. Om 13:00 uur moesten we verzamelen, dus toen we om half 12 geboekt hadden, moesten we gelijk insmeren, spullen inpakken en gaan! Allebei wilden we graag een keer met de tuktuk, dus we hebben er één staande gehouden met de vraag of hij ons naar Co van Kessel kon brengen. Voor 200 baht wilde hij ons wel brengen. Tsja, hier begint het echte onderhandelen dus! We hadden allebei geen idee wat een ‘normale’ prijs was voor een stuk van 4 km, maar na wat onderhandeling hebben we de prijs uiteindelijk naar 150 baht weten te krijgen! (Wat best een prima prijs was, werd ons die middag duidelijk.)

Na een hele leuke en levensgevaarlijke rit kwamen we uiteindelijk op bestemming! (Die tuktuk’s gaan op sommige stukken ruim 80km/u.) Toen we het pand van Co van Kessel binnenliepen, voelde het eigenlijk gelijk als thuiskomen (en dat na minder dan 24 uur in het buitenland). Alleen maar Nederlanders die aan het wachten waren om mee te doen aan zo’n fietstocht. Van onze groep van 10 mensen, was er maar één niet Nederlandstalig.

Uiteindelijk fietsten we om half 1 weg, samen met onze twee gidsen: Peccky en Jane. Peccky was de reisleidster en vertelde ons wat we konden verwachten, Jane daarentegen moest het verkeer op gevaarlijke plekken tegenhouden en onze fietsen in de boot tillen. (Jane was ongeveer 150 cm lang en woog denk ik net 40 kg, haha. Arm kind!)

We hebben de eerste twee uur door verschillende straten in Bangkok gefietst: op grote wegen, door kleine steegjes, door de achtertuinen van verschillende Thai en uiteindelijk door China town. Zo vet om mee te maken. Overal was van alles te zien, te ruiken en te beleven… Geweldig! De mensen zijn ook zo ontzettend vriendelijk. In de eerste twee uur heeft Peccky ons ook een aantal tempels laten zien; onder andere het tempelcomplex dat was opgedragen aan de derde koning van Thailand. Het werd op dit moment (gedeeltelijk) gerenoveerd, maar zag er echt prachtig uit! Voordat we naar binnen konden moesten alle ‘sexy ladies’ van Peccky een rok aan en een omslagdoek omslaan (de meeste vrouwen hadden een hemdje en korte broek aan vanwege de hitte – 33 graden en zon). Vrouwen mogen niet hun knieën of schouders laten zien, dit uit respect voor Buddha. Eenmaal binnen in de tempel stond er een Buddha van ongeveer 10 meter hoog, en kregen we gewijd water en een gewijd bandje – beide zullen ons geluk brengen op onze reis!

Na het bezoek aan de tempel werden alle fietsen door Jane en Peccky op de long boat geladen en zijn we in een half uur naar de local gevaren waar we gingen eten! Fantastisch om te zien hoe de Thai leven, van hele luxe villa’s op of aan het water, tot houten krakkemikkerige hutjes op half weggeschimmelde palen. Eenmaal aangekomen bij de local hebben we heerlijk gegeten, och wat is dat Thaise eten toch verrukkelijk! Ze had een complete rijsttafel gemaakt, met fried rice, pittige kippendij, Thaise soep, pittige pork, een heerlijk omelet en allerlei lekkere groenten om er doorheen te doen, allemaal om te smullen! Als toetje werd er watermeloen en ananas geserveerd en daarna gingen we weer verder. Tot ongeveer kwart voor vijf hebben we nog door allerlei kleine straatjes heen gefietst, soms op hele smalle paden boven het water, en ook een stuk door de jungle. Het bizarre is: overal kom je scooters tegen, beladen met de vreemdste dingen! Zo kwamen we één man tegen die met een emmer verf achterop zijn scooter een peuk aan het roken was… Hoe dan? Hoe kun je met één hand een emmer verf halen, met één hand roken en met één hand een scooter besturen? Volgens mij lukt dat niet hoor.

Het laatste stuk zijn we met de long boat teruggevaren naar de locatie van Co van Kessel. Daarna gezamenlijk met een groep Nederlanders de tuktuk naar Khao San Road teruggenomen, waarna Stijn en ik allebei hebben gedoucht en besloten om een biertje te gaan drinken op Rambuttri Road. Eenmaal hier hebben we gelijk wat te eten gehaald bij een streetfood tentje – weer overheerlijk! Terwijl we zaten te eten dacht ik een man te herkennen waar ik mee samen heb gewerkt bij FrieslandCampina. Hij is daar culinair adviseur en ik wist dat hij ook begin dit jaar een aantal maanden zou gaan reizen in ZO Azië. Al wist ik niet zeker of het hem was. Stijn overtuigde me uiteindelijk om het gewoon te vragen, en wat bleek: het was hem inderdaad! Hij wist mij ook nog te herinneren en toen heb ik hem uitgenodigd om bij ons erbij te zitten. Hij wist mooie dingen te vertellen over de Aziatische keuken (hij is immers chef, en kan concurreren op sterrenniveau), en gaf ons nog een aantal tips over waar en wat we moesten eten in Bangkok (en de rest van Azië).

Na een flink aantal biertjes besloten we de Khao San Road te gaan verkennen, omdat ik graag ergens een bucket wilde drinken. Terwijl we over de Khao San Road liepen viel ons oog op een tableau met schorpioenen; die wilden we wel proberen! Uiteindelijk hebben we er één gedeeld, en ik kan je vertellen: het smaakt echt naar niets. Die vrouwen gooide er nog wat salmiakpoeder overheen om het nog ergens naar te laten smaken, maar echt totaal niet boeiend. Daarna zijn we een bucket Mojito’s gaan halen en hebben we nog een tijd staan dansen in een club. Was echt een superleuke avond!