Dag 15 - Vandaag is afgelast
1 februari 2018 - Koh Phangan, Thailand
De ochtend na de full moon party worden we allebei al vroeg wakker, zo rond half 9. Allebei voelen we ons gek genoeg prima, en redelijk goed uitgerust. We hebben even oogcontact over de scheidingswand tussen onze bunk beds, en besluiten nog ff te blijven liggen. We kunnen pas om 14 uur inchecken bij ons resort, dus we hebben nog een aantal uur vol te maken. Gelukkig staat de airco nog op standje vrieskist in de kamer en kunnen we nog heerlijk blijven liggen zonder het bed uit te zweten.
Stijn valt nog een uurtje in slaap en ik vermaak me prima op mijn mobiel. Maar zo rond half elf begint mijn buikje te rammelen en kan ik Stijn overhalen om te gaan ontbijten. Hij heeft inmiddels een leuk tentje gevonden in de buurt.
Als we de slaapkamer uitlopen, beseffen we pas hoe ontzettend heet het is buiten. In een korte broek en t-shirt trek ik de hitte nauwelijks, maar ik heb geluk, want Stijn kiest een toeristische route uit naar het restaurant - deze is langer en heeft een aantal heuvels die we moeten beklimmen en afdalen. ;-)
Na een heerlijk ontbijtje lopen we weer terug naar het hostel, chillen we hem nog een uurtje op de dorm en vragen dan de eigenaar of hij een taxi naar het Tharathip resort kan regelen, wat aan de andere kant van het eiland ligt ten opzichte van Haad Rin waar de full moon party was. Niet lang daarna zitten we in een groene taxi en slingeren we door de bergen heen naar het resort. Het is ongeveer 40 minuten rijden, naast scooters die als gekken rijden - zonder helm en soms met vier man op één apparaat -, zien we veel mooie natuur en uitzichten over de blauwe zee.
Eenmaal aangekomen bij het resort moeten we 20 minuten wachten voordat de kamer klaar is. We lopen een rondje en zien dat het resort drie zwembaden telt, met één glijbaan en dat het aan de zee ligt. Helaas waren de zeezicht bungalows allemaal uitverkocht, maar we zijn erg blij met ons bungalow'tje aan het zwembad! Het is groot, heeft een eigen badkamer en airco! Het bed is op wat springveren na erg zacht, jeej! We drinken wat in het restaurant van het hotel terwijl we wachten tot de kamer klaar is, en genieten van het uitzicht op de azuurblauwe zee! Ondertussen werken we alvast de blog een beetje bij.
Als we onze kamer in mogen, schieten we in onze zwemkleding en nemen een duik in het zwembad, heerlijk!!! Hierna duiken we als snel ons bed in om een paar uur bij te slapen.
's Avonds gaan we naar een restaurantje in de buurt dat Stijn heeft gevonden via TripAdvisor: de flying Dutchman. Het is een restaurant met een Nederlandse eigenaar en het zit op een half uur wandelen van ons vandaan.
In eerste instantie was het idee om een lekkere Europese maaltijd te eten (ze hebben er cordon blue!), maar toch worden we allebei weer verleid om een Thaise maaltijd te bestellen. Stijn neemt een groene curry en ik de pad Thai. Heerlijk!
Na het eten raken we in gesprek met de eigenaar en discussiëren we ongeveer een uur over wat mobiele telefonie, het internet en sociale media heeft gedaan met de mensheid. Hij was namelijk verbaasd dat we niet direct inlogden op zijn wifi bij aankomst (we hadden niet eens onze telefoon mee), en gaf aan dat hij het fijn vond dat we een echt gesprek aan het voeren waren. De avond ervoor was er namelijk een stel geweest die de iPad mee hadden en bij aankomst een serie aanzetten via uitzending gemist en geen woord met elkaar wisselden. Hij maakte zich zorgen over hoe het westen veranderde en gaf aan dat dit ook een reden was waarom hij was geëmigreerd naar Thailand. Een echte hippie dus ;-). Al met al een hele chille avond gehad met wederom de nodige biertjes. Bij thuiskomst ploffen we dan ook snel het bed in.
Na een heerlijke nachtrust worden we de volgende ochtend wakker van kwetterende vogeltjes.
Stijn valt nog een uurtje in slaap en ik vermaak me prima op mijn mobiel. Maar zo rond half elf begint mijn buikje te rammelen en kan ik Stijn overhalen om te gaan ontbijten. Hij heeft inmiddels een leuk tentje gevonden in de buurt.
Als we de slaapkamer uitlopen, beseffen we pas hoe ontzettend heet het is buiten. In een korte broek en t-shirt trek ik de hitte nauwelijks, maar ik heb geluk, want Stijn kiest een toeristische route uit naar het restaurant - deze is langer en heeft een aantal heuvels die we moeten beklimmen en afdalen. ;-)
Na een heerlijk ontbijtje lopen we weer terug naar het hostel, chillen we hem nog een uurtje op de dorm en vragen dan de eigenaar of hij een taxi naar het Tharathip resort kan regelen, wat aan de andere kant van het eiland ligt ten opzichte van Haad Rin waar de full moon party was. Niet lang daarna zitten we in een groene taxi en slingeren we door de bergen heen naar het resort. Het is ongeveer 40 minuten rijden, naast scooters die als gekken rijden - zonder helm en soms met vier man op één apparaat -, zien we veel mooie natuur en uitzichten over de blauwe zee.
Eenmaal aangekomen bij het resort moeten we 20 minuten wachten voordat de kamer klaar is. We lopen een rondje en zien dat het resort drie zwembaden telt, met één glijbaan en dat het aan de zee ligt. Helaas waren de zeezicht bungalows allemaal uitverkocht, maar we zijn erg blij met ons bungalow'tje aan het zwembad! Het is groot, heeft een eigen badkamer en airco! Het bed is op wat springveren na erg zacht, jeej! We drinken wat in het restaurant van het hotel terwijl we wachten tot de kamer klaar is, en genieten van het uitzicht op de azuurblauwe zee! Ondertussen werken we alvast de blog een beetje bij.
Als we onze kamer in mogen, schieten we in onze zwemkleding en nemen een duik in het zwembad, heerlijk!!! Hierna duiken we als snel ons bed in om een paar uur bij te slapen.
's Avonds gaan we naar een restaurantje in de buurt dat Stijn heeft gevonden via TripAdvisor: de flying Dutchman. Het is een restaurant met een Nederlandse eigenaar en het zit op een half uur wandelen van ons vandaan.
In eerste instantie was het idee om een lekkere Europese maaltijd te eten (ze hebben er cordon blue!), maar toch worden we allebei weer verleid om een Thaise maaltijd te bestellen. Stijn neemt een groene curry en ik de pad Thai. Heerlijk!
Na het eten raken we in gesprek met de eigenaar en discussiëren we ongeveer een uur over wat mobiele telefonie, het internet en sociale media heeft gedaan met de mensheid. Hij was namelijk verbaasd dat we niet direct inlogden op zijn wifi bij aankomst (we hadden niet eens onze telefoon mee), en gaf aan dat hij het fijn vond dat we een echt gesprek aan het voeren waren. De avond ervoor was er namelijk een stel geweest die de iPad mee hadden en bij aankomst een serie aanzetten via uitzending gemist en geen woord met elkaar wisselden. Hij maakte zich zorgen over hoe het westen veranderde en gaf aan dat dit ook een reden was waarom hij was geëmigreerd naar Thailand. Een echte hippie dus ;-). Al met al een hele chille avond gehad met wederom de nodige biertjes. Bij thuiskomst ploffen we dan ook snel het bed in.
Na een heerlijke nachtrust worden we de volgende ochtend wakker van kwetterende vogeltjes.
